Mijn vrijgezelle vriendin: Heb ik buikgriep of ben ik verliefd?
Een vriendin belde me laatst op. ‘Ik wil je advies, wat moet ik doen?’ Ze is vrijgezel en date sinds een paar weken met een ‘leuke man’. Het is erg gezellig, ze voelt zich op haar gemak en hij vertelt haar dagelijks dat hij haar leuk vindt. ‘Wat fijn voor je!’ riep ik enthousiast.
Maar mijn vriendin is helemaal in de war. Ze heeft een knoop in haar buik. En ze is misselijk. Nou kan dat ook te maken hebben met het buikgriepje dat ze heeft opgelopen, maar ze voelt dat er méér is. Want het is best leuk, zo’n vent. Maar wat als het leuk blijft? Dan moet je je binden. En dat is eng. Ook al is dat eigenlijk wat ze graag wil.
‘Waar ben je bang voor?’ vraag ik haar. Ze is bang dat het mis gaat. Net als alle vorige keren.
De tikkende klok
Natuurlijk begrijp ik ook dat het niet makkelijk is om als vrijgezel te daten als je halverwege de 30 bent. Waar je vroeger ‘lang leve de lol’ met gemak het avontuur aan ging zijn er nu ineens allerlei andere zaken die meespelen.
Tijd is zo’n zaak. Want wat als hij ‘het’ na enige tijd toch niet blijkt te zijn? Dan moet je weer opnieuw beginnen en eerlijk gezegd: die tijd heb je niet. Of wil je jezelf niet geven. En tja, met die druk achter je wordt relaxed daten toch wat minder relaxt dan je zou willen dat het was.
Liefde doet zeer
Een andere zaak is angst. Angst om wéér pijn gedaan te worden.
Logisch. Je hebt in de afgelopen jaren immers ook pijnlijke ervaring(en) opgedaan en die hebben zich in je vast gezet. Je weet misschien niet of je je ooit nog wel kan ‘geven’ aan iemand.
Ben je ook vrijgezel? Herken je je in dit verhaal? Heb je het idee dat je jezelf niet ‘kan geven’, durft open te stellen, durft te binden? Ben je bang voor de pijn en heb je het idee dat dat je eventuele nieuwe relatie in de weg staat?
Lees dan mijn volgende blog...